Dąb Bartek

Gmina Pęczniew położona jest w północno-zachodniej części województwa Łódzkiego, obrębie Kotliny Sieradzkiej, Wysoczyzny Saskiej i Kotliny Kolskiej, nad zbiornikiem retencyjnym Jeziorsko". Rzeźba terenu jest falista. Wzdłuż wschodniej granicy gminy i w rejonie miejscowości Księże Młyny koncentrują się duże zespoły leśne. Ich ogólna powierzchnia wynosi 1746 ha. Zachodnią granicę stanowi nizinny zbiornik retencyjny Jeziorsko - jeden z największych zbiorników w Polsce. Jego zasadniczym zadaniem jest gromadzenie wody dla zabezpieczenia przeciwpo-wodziowego kilku województw położonych w dolnym biegu rzeki Warty oraz do pokrycia potrzeb wodnych przemysłu, energetyki, gospodarki komunalnej, rolnictwa, produkcji rybackiej, rekreacji, sportu i turystyki.Strukturę terytorialną gminy tworzy 30 miejscowości połączonych w 20 solectw. Powierzchnia gminy wynosi 128 km2, tj. 12 838 ha.

Na terenie gminy Pęczniew istnieją wyjątkowo korzystne warunki turystyczne i rekreacyjne głównie dzięki zbiornikowi Jeziorsko, a także stawom rybnym i lasom.

Ślady osadnictwa na terenie gminy sięgają odległych czasów, o czym świadczy odkrycie ciałopalnego cmentarzyska kultury Łużyckiej wczesnej epoki żelaza. W Pęczniewie stwierdzono liczne ślady osadnictwa z okresu rzymskiego dużą osadę gospodarczą z wczesnego średniowiecza, a także pozostałości Średniowiecznego gródka na kopcu.Bronisław Chlebowski w ,,Słowniku Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich,, podał, że od XVI w. istniała tutaj parafia Pęczniew posiadająca kościół parafialny drewniany. Jego fundatorem była rodzina Pęczniewskich. Pisał również, iż parafia była nieludna i przy ubogiej glebie. W 1790 roku liczyła tylko 960 dusz. Na podstawie ,,Słownika etymologicznego miast i gmin PRL,,,

Pęczniew był gniazdem rodziny Pęczniewskich. W XV wieku były zapisy Pancznowo 1400 rok, Pyancznowo 1422 rok, czyli Pęcznowo lub Pięcznowo. W pierwszym wypadku podstawą było imię Pęczen od pęk, zaś w drugim Pięczen od piękny. W Siedlątkowie, we wsi położonej w północnej części gminy, zidentyfikowano obronną siedzibę rycerską z XIV wieku, a w niej pozostałości zbroi. Na terenie Zyszkowic archeolodzy odkryli osadę kultury przeworskiej z okresu rzymskiego.

Wiele cennych informacji wzmiankowanych już w 1298r. dotyczy miejscowości Brodnia. Własność książęca (przejściowo tylko - do 1298 r. - w rękach Stoigniewa z Okrzów, byłego kasztelana rudzkiego), a następnie królewska. Miejsce sądów nadwornych (tzw. roczków) Władysława Jagiełły (18 pobytów w okolicach Niedzieli Palmowej) i Kazimierza Jagielończyka (raz, w 1450 r.). Brodnia i okolice królewszczyzny należały do starostwa sieradzkiego, a od połowy XVII wieku szadkowskiego. Po II rozbiorze własność króla pruskiego, w okresie Księstwa Warszawskiego dobra narodowe, później rządowe - administrowane przez dzierżawców bezlitośnie wyzyskujących chłopów. Skargi w obronie uciemiężonych pisał tutejszy nauczyciel znany z literatury Kazimierz Deczyński.

Cennych odkryć dokonano w Brzegu. Zidentyfikowano tam resztki cmentarza pogańskiego dawnych Słowian, naczynia gliniane z prochami zmarłych. Odkryto też fundamenty po pałacu i budynkach dworskich.

ZAPRASZMY DO NAS JUŻ DZIŚ